Pamiętam, jak pierwszy raz zwróciłem uwagę na te papugi. Było to przed wieloma laty w Holandii, gdzie odwiedzałem znajomego hodowcę, mieszkającego na skraju niewielkiego miasteczka. Gdy oprowadzał mnie wśród licznych, wypełnionych papugami wolier, towarzyszyły nam dwie fruwające wokoło niewielkie papużki. Siadały nam na rękach, domagały się głaskania. Wykrzykiwały pojedyncze słowa, a jedna naśladowała szczekanie psa. Była to właśnie para barwinek czarnogłowych. Mój gospodarz wyjaśnił, że ma je od wielu lat. Nie trzyma ich w zamknięciu. Od wiosny do jesieni latają wokół domu. A na pobliskim drzewie powiesił im budkę, w której corocznie odbywają lęgi. Mimo to pozostają oswojone i chętnie towarzyszą opiekunowi i członkom jego rodziny.
Latem tego roku ponownie spotkałem papugę swobodnie fruwającą wokół domu. Było to na Słowacji, a papugą była, oczywiście, barwinka. Tym razem nie w parze, lecz pojedynczy samiec – pupil rodziny, zawsze skory do zabawy z dziećmi i swoim przyjacielem – psem, na którego grzbiecie uwielbia wycieczki po okolicy.
Do naszego kraju barwinki czarnogłowe trafiały dotąd sporadycznie, głównie z powodu dość wysokiej ceny. Ze względu na swoje liczne walory stały się ostatnio bardzo popularne w Europie Zachodniej, zarówno jako ptaki wolierowe, jak i do towarzystwa. Ta popularność zaowocowała licznymi hodowlami, dzięki czemu zaczęły liczniej trafiać do handlu, a ich cena znacząco spadła. Trudno mi zrozumieć dlaczego ich popularność jakoś nie zdołała przekroczyć Odry. Papugi te, po prostu, nie są u nas znane. A, z całą pewnością, zasługują na zainteresowanie. Nie są zbyt duże, więc łatwo utrzymywać je nawet w małym mieszkaniu. W porównaniu do innych gatunków papug, są zdecydowanie cichsze. Bardzo przywiązują się do ludzi, zawsze skore do zabaw, mają dość dobre zdolności naśladowcze. Są idealnymi towarzyszami dziecięcych zabaw. Zaprzyjaźniają się z innymi zwierzętami. Te, pochodzące z ręcznego wychowu, bardzo szybko adaptują się w rodzinie.
Jednak, jeśli oswojone barwinki pozostaną przez dłuższy czas wśród innych ptaków, odizolowane od swoich opiekunów, szybko stają się wobec nich nieufne. Ale, kiedy znów wrócą do ludzi, ta utrata ufności trwa bardzo krótko. Już po kilku dniach ich wrodzona ciekawość przezwycięża obawy przed nowymi osobami i stają się ponownie miłe i przyjacielskie. Z tego względu wśród hodowców mają opinię papug, które w takich sytuacjach trzeba oswajać dwukrotnie. Jeśli jednak pozostaną w kontakcie z opiekunem, jak to już opisywałem na przykładzie holenderskiego hodowcy, to nawet trzymane w parach hodowlanych, nadal pozostają ufne i przyjacielskie wobec ludzi.
Barwinki nie mogą być trzymane razem z innymi gatunkami. Są wtedy dość agresywne i despotyczne nawet wobec większych i silniejszych papug. A więc, łączenie ich z nimi jest raczej niemożliwe.
Wszystkie opisane powyżej cechy odnoszą się również do drugiego gatunku barwinek – barwinki białobrzuchej. Ale jest ona jeszcze dość trudno dostępna i zdecydowanie droższa.
Jeśli więc, chcecie mieć atrakcyjnego, niedużego przyjaciela o miłym, łagodnym usposobieniu i jednocześnie świetnego towarzysza zabaw, to polecam wybór barwinki czarnogłowej.
Ale, uwaga! To, co pisałem o zezwalaniu im na swobodne loty nie może odnosić się do miast, gdzie czyha na nie wiele niebezpieczeństw. W nieznanym sobie środowisku mogą szybko stracić orientację lub przeżyć tragiczny w skutkach kontakt z samochodem.
Zapraszam na moje filmy o barwinkach:
Ja tam uwielbiam Barwinki. Super papugi, szkoda że troszkę drogie(przynajmniej tam gdzie patrzyłem)
OdpowiedzUsuńMarzy mi się taka(z resztą jak konura słoneczna i jendaya), ale chyba wolę zakupić Rudosterkę, jest cichutka.
Proszę uważać, Rudosterki są krzykliwe i wbrew pozorom halasliwe.
UsuńNa wstępie chciałabym Panu serdecznie podziękować, zainspirowana Pana artykułem o barwinkach, po intensywnych poszukiwaniach stałam się szczęśliwą opiekunką barwinki białobrzuchej. Fusek, bo tak ma na imię, ma 9 miesięcy, jest chłopcem, wychowany został przez rodziców trzymanych w domu w towarzystwie całego ludzkiego stada. U mnie jest od miesiąca, swobodnie wychodzi z klatki na balkonik i placyk zabaw na klatce, ma za sobą już pierwsze loty, kąpiele, spacery po podłodze i stole, je ziarno z ręki, nie boi się i zaciekawiony podchodzi do mnie ale nie daje się pogłaskać. Ponieważ pracuję głównie w domu mogę poświęcić mu dużo czasu. Chciałabym dowiedzieć się możliwie najwięcej na temat wychowania takiego stworka. Tak aby unikać błędów, a nie je potem korygować. Przeczytałam Pana blog od dechy do dechy, był oczywiście szalenie pomocny. Głaskanie piórkiem Fuskowi się nie podoba, cofa się. Czekam cierpliwie i jestem ciekawa czy coś jeszcze mogę zrobić, mam świadomość że jest to ptak całkowicie wychowany przez rodziców a nie ręcznie przez człowieka. Czy wie Pan może w jakim wieku barwinki osiągają dojrzałość płciową? Chciałabym się Pana zapytać czy na tym etapie oswajania byłoby wskazane wyjechać z papugiem na słonko, na działkę? Mogę jechać - nie muszę. Nie chciałabym zrobić tego za wcześnie, ale może przydało by mus się trochę świeżego powietrza? Mogę ptaka swobodnie zapakować z całą klatką do samochodu, bez konieczności łapania go w ręce i przekładania do transportówki, w samochodzie nakryć klatkę a podróż to 45 min. do godziny. A jeśli jechać to jak zorganizować mu taki pobyt na łonie natury? Klatkę ustawić na jakiej wysokości ? w cieniu, półcieniu czy na pełnym słońcu? Czy może na początek w domku ? I na ile mam wyjechać aby ten dodatkowy stres dla papuga się „opłacił”?
OdpowiedzUsuńPozdrawiam serdecznie AA
Trudno przecenić dobroczynny wpływ naturalnego światła słonecznego na zdrowie papugi. Jej organizm potrzebuje go znacznie więcej, niż jesteśmy w stanie jej zapewnić w naszej strefie klimatycznej. Dlatego, jeśli tylko są takie możliwości, powinno się zorganizować pobyt na świeżym powietrzu. Oswojoną, związaną z opiekunem papugę „pakujemy” do transportówki i wywozimy na łono natury. Ale, co zrobić z ptakiem, który nie nabrał jeszcze zaufania do ludzi? Trudno mi zrozumieć, dlaczego, pomimo dużej oferty papug z ręcznego karmienia, które są od początku ufne i przyjazne wobec ludzi, zdecydowała się Pani na zakup starszej już i nieoswojonej papugi. Co prawda, z tego, co Pani pisze, wynika, że ptaka tego będzie można oswoić, to jednak będzie to wymagało sporo wysiłku i czasu.
UsuńPrzewożenie go w klatce to kiepski pomysł. Całą drogę balansuje na żerdzi lub trzyma się dziobem prętów starając się utrzymywać równowagę poprzez machanie skrzydłami. Często kończy się to uszkodzeniem - dobrze jeśli tylko - piór. Świat za szybą jest nieznany, wrogi i tylko zwiększa jego, i tak już duży, stres.
Po przybyciu na miejsce, klatka postawiona w nieznanym otoczeniu nie spowoduje, bynajmniej, że poczuje się pewniej. Gdyby papuga była związana z opiekunem, jego obecność działałaby kojąco. Ale tak przecież nie jest. Ponadto trzeba zawsze liczyć się z tym, że chwila nieuwagi podczas karmienia lub przypadkowe potrącenie klatki spowoduje uwolnienie jej lokatora, który raczej nie zechce wrócić (z opisu wynika, że nie ma podciętych lotek).
O tym, czy papuga może być zabierana "w plener", musi zdecydować jej opiekun. Na podstawie opisu mam wątpliwości, czy jest do tego gotowa. Wydaje mi się, że podstawowym warunkiem jest nabranie pełnego zaufania do opiekuna. Dopiero, gdy pozwoli mu brać się do ręki i jego obecność będzie traktowała jako wzrost poziomu bezpieczeństwa, nadejdzie czas na wspólne wyprawy. Do tego czasu pozostają witaminowe suplementy diety zastępujące niedobór promieniowania UV i specjalne żarówki dla ptaków, imitujące widmo światła słonecznego.
Trochę to dziwne, że jeśli ptak pozwala swemu opiekunowi na tak wiele, ciągle jeszcze istnieje granica poufałości, której nie chce przekroczyć. Może spotkała go jakaś krzywda - np. nieumiejętne łapanie itp. Proszę cierpliwie próbować dalej.
Mam do Pana pytanie, jak duża jest ta papuzka i jakiej wielkości musi być dla nich klatka?
OdpowiedzUsuńBarwinka ma ok. 25 cm długości. Powierzchnia podstawy klatki dla niej powinna wynosić ok. 1/4 m2
OdpowiedzUsuńDzień dobry Panu! odkąd przeczytałam Pana artykuł o barwinkach to po prostu się w nich zakochałam. I stało się. Mam je. Kupiłam parkę z dwóch różnych źródeł i widzę że od razu się zaprzyjaźniły. Są jeszcze młode, samczyk ma rok a samiczka z maja 2013. Jeśli chodzi o warunki "klatkowe" to mają dużą przestrzeń (150cmx66cm ), ale do czego zmierzam. Nie mogę znaleźć żadnych źródeł na temat ich życia tzn. karmienie (co lubią, co muszą a czego nie wolno) w jakiej temp. otoczenia mogą być (woliera na zewnątrz- wewnątrz), wiek dojrzałości, jaka budka lęgowa (wymiary). Byłabym bardzo wdzięczna gdyby w wolnej chwili odpowiedział mi Pan na te pytania. Jeszcze dodam że w trakcie transportu ptaki od razu zaczęły się karmić i czynią to codziennie od siedmiu dni. Czy jest to możliwe żeby chciały już iść do lęgów w tak młodym wieku ?
OdpowiedzUsuńPozdrawiam serdecznie i czekam z niecierpliwością na odpowiedź
Trochę mnie dziwi, że hodowcy nie przekazali Pani wiedzy na temat ich żywienia i warunków, jakie trzeba im zapewnić. Zgodnie z przepisami UE, które obowiązują również w Polsce właściciel może zezwolić na przewóz zwierzęcia tylko po upewnieniu się, że przewidziany odbiorca jest odpowiednio poinformowany o pomieszczeniu, wyposażeniu i rozwiązaniach praktycznych, jakie są wymagane do zapewnienia właściwej opieki nad okazem.
UsuńJa w moich artykułach zajmuję się głównie papugami do towarzystwa, uważając, że jest bardzo duża ilość innych publikacji traktujących o żywieniu, pielęgnacji i hodowli. Decydując się na parę hodowlaną trzeba jej zapewnić zupełnie inne warunki niż pojedynczej papudze do towarzystwa i np. klatka o podanych wymiarach jest stanowczo zbyt mała. Para hodowlana powinna być przetrzymywana w wolierze umożliwiającej swobodne latanie. Polecam książkę "Ptaki Egzotyczne. Poradnik” autorstwa Matthew M.Vriends i Tanya M. Heming-Vriends. Nie powinno być problemów z jej zdobyciem. Co prawda, nie ma tam opisu tego konkretnego gatunku, ale jest wiele informacji nt. żywienia i hodowli ptaków, a do barwinek można zastosować wszystkie informacje odnoszące się do mniejszych gatunków papug południowoamerykańskich (amazonek i pion).
Jeśli chodzi o ich zachowanie, to, nie widząc tego karmienia, trudno mi określić, czy są to zachowania lęgowe, ale z całą pewnością, jeśli ptaki są rzeczywiście w wieku, jaki Pani podała, to nie nadają się jeszcze do lęgów.
Dziękuję bardzo Panu za odpowiedź. Niestety nie pomógł mi Pan a wręcz zdołował :). Ech, ptaszki te kupiliśmy w Czechach więc nie było mowy o jakimkolwiek przekazaniu wiedzy na ich temat czego teraz bardzo żałuję. Tak jak Pan sugeruje rozglądnę się za tą książką .Pisze Pan też o parze hodowlanej, brrrr.....strasznie to brzmi. Nie, my nie mamy ich w celach hodowlanych. My uwielbiamy ptaki papugowate. Mamy jeszcze dwie aleksandretty i dwie Lorki i mielibyśmy jeszcze dużo innych ale niestety nie mamy na to warunków dlatego tym co już mamy chcemy zapewnić jak najbardziej przyjazne warunki dlatego Panu jako znawcy tematu zawracam tymi wszystkimi pytaniami głowę . Pozdrawiam
OdpowiedzUsuńTen komentarz został usunięty przez autora.
OdpowiedzUsuńWitam! Planuję zakup barwinki czarnogłowej. W związku z tym mam pytanie - jak wyglądają ceny tych ptaszków?
OdpowiedzUsuńMLode barwinki będą dostępne w lipcu/sierpniu. Cen jeszcze nie znamy, ale w sprawie cen proszę o kontakt latem ze Sklepem z Papugami.
UsuńDziękuję za szybką odpowiedź! :-) Oczywiście jestem świadoma, że konkretna cena uzależniona jest od wielu czynników. W takim wypadku, być może mógłby Pan określić - mniej więcej - chociaż przedział cenowy?
UsuńCzy barwinka może przebywać w jednym pokoju wraz z papużką falistą? Oczywiście w osobnych klatkach, wypuszczane także osobno. Jak mogłyby na siebie reagować?
Pozdrawiam!
Tego, jak różne zwierzęta będą na siebie reagowały, nigdy nie da się przewidzieć z całkowitą pewnością. Ponadto, znając tylko gatunki, a nie wiedząc nic o konkretnych osobnikach, zawsze będą to jedynie rozważania hipotetyczne. Generalnie, tzw. papugi do towarzystwa nie powinny mieć kontaktu z ptakami używanymi do hodowli (nawet głosowego). Ponadto, barwinki znane ze swej łagodnosci wobec opiekunów, ale należą do papug, okazujących wrogość i agresję wobec przedstawicieli innych gatunków. W przypadku kontaktów z mniejszymi papugami, może być to dla tych drugich niebezpieczne.
UsuńW sprawach cen proszę zawsze kontaktować się ze Sklepem z Papugami.
Witam Pana mam do pana pytanko moglby mi pan powiedziec kiedy barwinki czarnogłowe osiagaja dojrzalosc i kiedy skladaja jaja bo mam dwie parki barwinek zrobilem im dwie budki legowe a jak narazie wszystkie cztery ida tam spac.Czy moglby mi pan podpowiedziec czy mam je rozdzielic parami czy moga byc wszystkie razem i same dobiora sie parami.Z gory dziekuje za odpowiedz i Pozdrawiam
OdpowiedzUsuńTen blog poświęcony jest tematyce oswojonych papug do towarzystwa. Nie poruszam w nim spraw hodowlanych, ponieważ nie ma większych problemów z dotarciem do informacji na ten temat, a, ponadto, obawiam się, że niektórzy moi mniej doświadczeni czytelnicy mogliby zostać wprowadzeni w błąd, gdyż zasady postępowania z ptakami hodowlanymi zdecydowanie różnią się od stosowanych wobec papug do towarzystwa, nawet w pozornie podobnych sytuacjach.
UsuńW przypadku barwinek postanowiłem jednak uczynić wyjątek. Z dwóch powodów. Pierwszy wynika z mojej fascynacji nimi, a drugi z faktu, że należą one do tych nielicznych gatunków papug, które możemy trzymać w parze i poza okresami lęgowymi pozostaną one ufne i przyjazne wobec swoich opiekunów. Ale dotyczy to trzymania jednej pary, a nie całego stada. Jeśli będą pozostawały w większym stadzie, ich relacje z ludźmi mogą jednak ulec rozluźnieniu.
Najlepiej byłoby, gdyby papugi dobrały się w pary same. U papug tego gatunku, zwłaszcza młodych nie ma dymorfizmu. Rozumiem, więc, że Pańskie papugi zostały wyseksowane i ma Pan pewność jakiej płci są poszczególne osobniki, a samce i samice nie są ze sobą spokrewnione. Trzeba je obserwować. Jeśli doszłoby do połączenia się w parę homoseksualną osobników tej samej płci, to należy interweniować i rozdzielić ptaki, łącząc je w pary heteroseksualne i umieszczając każdą w osobnym pomieszczeniu. Należy je też rozdzielić, gdyby rywalizacja o względy jakiegoś osobnika (zwykle dwóch samców o samicę) mogła doprowadzić do zbyt poważnych konfliktów.
Nie podał Pan wieku ptaków, ale wszystkie opisane tu zasady dotyczą barwinek powyżej 2 lat.
Ubarwienie dorosłego osobnika pojawia się u tych papug około 18 miesiąca życia, ale zdolne do rozmnażania staja się między 2 a 3 rokiem. Wielu hodowców wyznaje zasadę, choć bardziej odnosi się ona do mniejszych ptaków, zwłaszcza astryldów, że w jednym pomieszczeniu (klatka, woliera) trzyma się 1, 3 lub więcej, par ptaków. Nigdy 2 pary! Nie zawsze tak się dzieje, ale w przypadku 2 par istnieje podwyższone ryzyko konfliktów. Musi więc Pan je obserwować i w razie konfliktów rozdzielić. Należy zwłaszcza zadbać, aby budki lęgowe zawiesić na tej samej wysokości, w przeciwnym razie o najwyższą będą wojny. Budek powinno być przynajmniej o 1 więcej niż liczba par papug. W przypadku, gdyby któraś z par przygotowująca się do lęgów stawała się bardziej agresywna, należy pozostawić ją w na dotychczasowym miejscu, a drugą parę przenieść do innego pomieszczenia.
Witam, mam barwinkę czarnogłową od miesiąca. Kajtuś ma 4 miesiące. Ręcznie karmiony. Oswojony maksymalnie. Słodki łobuz, zaczyna czuć się "jak u siebie", wieczorem zasypia pod moją broda. No może nie co wieczór, bo to też zależy od humorku, ale często. Co tu pisać, maleństwo przesłodkie :)
OdpowiedzUsuńWitam, czy te dwa gatunki barwinek (białobrzycha i czarnogłowa) różnią się czymś poza kolorem i ceną? Któraś jest cichsza, albo wydaje trochę przyjemnjejsze dla ucha dźwięki? Ile one tak przeciętnie żyją? Zafascynowały mnie te ptaszki i chciałbym takiego zakupić. Ale którego?? Nigdy nie miałem papugi i nie wiem czy dam sobie radę wychować ją tak by się nie rozkrzyczała (oczywiście chcę kupić tylko i wyłącznie ręcznie wykarmioną). W domu nie ma mnie od 7 do 18, więc zastanawiam się jeszcze nad kupnem dwóch, bo podobno barwniki nawet trzymane w parach przywiązują się do właściciela. Ale w jakim stopniu??? Będą się dały głaskać, brać na ręce?? Jeśli kupywać dwie papugi to obie tej samej płci, czy przeciwnej(nie zależy mi na ich rozmnażaniu) kompletnie się na tym nie znam. Jak już wspomniałem będzie to mój pierwszy kontakt z papugami. Pozdrawaiam
OdpowiedzUsuńOba gatunki barwinek różnią się tylko fizycznie. Ich zachowania i charakter są bardzo podobne.
UsuńPrzeciętna długość ich życia to 30-40 lat. Rzeczywiście, są to papugi, które pozostają oswojone nawet wtedy, gdy są trzymane w parach, ale w tym konkretnym przypadku miałyby pozostawać w izolacji od ludzi przez praktycznie cały okres ich dziennej aktywności. To może spowodować, że ich więź z opiekunem nie będzie tak silna, jak byśmy tego chcieli. Dlatego, w przypadku pary barwinek, dobrze byłoby tak to zorganizować, aby trafiły do nowego domu w okresie, gdy przyszły opiekun będzie miał więcej czasu na bezpośrednie kontakty z ptakami (może urlop?). To właśnie od tego, jak silne wzajemne relacje z nimi zbudujemy w tym okresie, zależeć będą te przyszłe. Zakładam, że będą to młode, prawidłowo ręcznie wykarmione ptaki, które w okresie najbardziej intensywnego poznawania otaczającego ich świata (czyli dopiero po całkowitym ręcznym wykarmieniu) mają zbudować właściwe relacje z człowiekiem. Takie postępowanie jest możliwe tylko w przypadku pary barwinek. W przypadku każdej pojedynczej papugi, gdy na początku pozostajemy z pupilem praktycznie przez całą dobę, a następnie, po urlopie, wracamy do pracy i ptak gwałtownie, z dnia na dzień, zaczyna być zostawiany sam, jest to dla niego ogromnym szokiem psychicznym.
Co do płci, osobiście, sugerowałbym samca i samicę. To najlepszy wybór. W przypadku barwinek jednej płci, lepiej by były to samce.
Czy można trzymać razem barwinkę białobrzuchą i czarnogłowa?
UsuńTak, ale powinny być wtedy jednej płci, ponieważ ze względów etycznych, nie powinniśmy dopuszczać do krzyżówek międzygatunkowych.
UsuńWitam, podpowiadam Ci że dźwięki są od cichutkiego "mruczenia" przy czochraniu aż po faktycznie przenikliwy gwizd. Ale gwizd jest z radości że wracam do domu i trwa króciutko. Poza tym absolutnie może być w bloku. Rano śpi do ponad 8-ej. Oczywiście przykryta klatka. Fruwa jak nakręcony.
UsuńNa razie, póki co, sprawia wiele radości, zaczyna się pierzyć. Ma 5 miesięcy.
Poszukuję papugi spokojnej i żeby nie siała zniszczeń w mieszkaniu. Miałam nimfę - hałasowała, ale nie niszczyła nam mebli, później Rudosterka - w miarę cicha, chociaż nie zawsze, za to ADHD - siała zniszczenie, nie tylko wśród swoich zabawek, ale w całym mieszkaniu :(
OdpowiedzUsuńMiałam już nimfę- hałaśliwa, ale nie nieszczyła, a później Rudosterkę w miarę cicha, ale za to ADHD i sieała straszne zniszczenie w swojej klatce jak w mieszkaniu.
OdpowiedzUsuńJakie są barwinki ?? Czy jest jakaś spokojna papuga, która nie niszczy wszystkiego co spotka na drodze ??
Odpowiedź na tak postawione pytanie jest dość prosta. Tak, istnieją takie papugi. Są to te właściwie wychowane i mające dobre relacje z opiekunem. Podział na “złe” i “dobre” papugi przebiega bowiem nie między poszczególnymi gatunkami, ale jest wynikiem ich rozwoju emocjonalnego. Barwinki to wspaniałe papugi mające świetne relacje z ludźmi, ale jeśli trafimy na osobnika, który pochodzi z woliery lub został ręcznie wykarmiony w nieodpowiedni sposób, albo poświęca mu się niedostateczną ilość czasu, to możemy być bardzo rozczarowani. Zapewniam, że zarówno nimfy, jak i rudosterki mogą być wspaniałymi pupilami, ale jeśli sprawowana nad nimi opieka nie spełnia odpowiednich standardów, mogą być nie do wytrzymania. Barwinka jest wspaniałym wyborem, ale musi to być ptak pochodzący z odpowiedniego źródła, młody i nie związany w przeszłości z inną osobą lub papugą.
OdpowiedzUsuńSugerowałbym zapoznanie się z artykułem: "Wybór papugi - gatunek to nie wszystko"
http://papuziblog.blogspot.com/2015/04/wybor-papugi-gatunek-to-nie-wszystko.html
Podobają mi się bardzo Barwinki i Piony niebieskogłowe. Oglądając filmy na YouTube mam wrażenie, że barwinki to takie wesołe, energiczne papugi, a Piona jest jednak spokojna. Chociaż wiee ich łączy, bo ponoć nie wstają tak wcześnie, są dość ciche, lubią wszystkich członków rodziny i nie mają problemów behawioralnych. Czy ma Pan jakieś doświadczenie/porównanie tych dwóch papug. Chciałam je zobaczyć, ale o ile Barwinka da się zobaczyć w Warszawie. Tak hodowca Pion jest chyba w Polsce tylko jeden :) albo źle szukam :)
OdpowiedzUsuńRzeczywiście, charaktery wymienionych gatunków są dość podobne, ale to absolutnie nie oznacza, że wszystkie osobniki są identyczne. Więc, kupując papugę danego gatunku, nie oznacza to, że z całą pewnością staniemy się posiadaczem ptaka o oczekiwanych cechach. To błędne rozumowanie. Gatunek to nie wszystko. Należy starannie wybrać odpowiedniego osobnika. Wystarczy, że będzie on starszy, niewłaściwie wykarmiony lub też pochodzi z "drugiej ręki" i wcześniej bardzo rozczarował nabywcę lub przez pewien czas przed sprzedażą przebywał w stadzie. Taki osobnik może mieć poważne problemy behawioralne. Dlatego podstawowe znaczenie ma wybór odpowiedniego osobnika od zaufanego sprzedawcy.
UsuńPodejrzewam, że trudno będzie o tej porze roku spotkać młodą pionę niebieskogłową. Trzeba poczekać kilka miesięcy na młode, bo inaczej można nieświadomie kupić osobnika, który był testowany przez hodowcę w stadzie i nabył nieodpowiednich cech, aby być domowym pupilem.
Witam, mam takie pytanie. Mam już swoją papugę ok. 13 lat. Nigdy ją do siebie nie oswajałem. Zazwyczaj jak wkładam pojemniki z jedzeniem i wodą to jest trochę agresywna. Nie dawno chciałem spróbować dać jej jedzenie z ręki trwało to jakieś 30 min., ale powali zaczęła jeść mi z ręki i wlazła mi na rękę w klatce po 3 dniach już mi normalnie je z ręki , ale dalej ma lekkie obawy. Z klatki boi się wyjść, ale już powoli wychodzi robi już pierwsze kroczki.Kupiłem ją w zoologicznym. Zawsze była sama nie miał partnerki. Cały czas w klatce. Klatka znajduję się koło okna. Wiem że nie nauczę jej mówić, ale czy jest jeszcze szansa żeby mnie się nie bała. Mógłby mi Pan doradzić jak mógłbym dalej wykonywać czynności żeby mi zaufała. Zastanawiam się jeszcze czy dobrym pomysłem by było żeby do kupić młodą samiczkę która szybciej by się oswoiła i ta moja papuga by zobaczyła że można mi by zaufać i znaczniej łatwiej by było. Czekam na na Pańską odpowiedź.
OdpowiedzUsuńJest ponad 300 gatunków papug. Nie ma jednej “uniwersalnej” papugi, która miałaby cechy wszystkich gatunków. Dlatego, abym miał szansę udzielić odpowiedzi na pytanie, muszę poznać gatunek, którego dotyczy.
UsuńPrzepraszam,że zapominałem napisać że chodzi o papugę Nimfę.
OdpowiedzUsuńNimfa w wieku 13 lat, która zaczęła akceptować kontakty z człowiekiem po tak długim pozostawaniu w samotności, to niezwykle rzadki przypadek i, prawdę mówiąc, nie znam podobnego. Proszę kontynuować ten proces.
UsuńTrudno całkowicie przewidzieć reakcję po dokupieniu partnera. Trzeba brać pod uwagę, że 13 lat bez kontaktu, zarówno z ludźmi, jak i innymi ptakami, musiało spowodować duże zmiany w psychice ptaka. Akceptacja innego osobnika będzie trudna, a brak wykształconych umiejętności komunikowania się z innymi papugami, może powodować zrażenie się do niego nowo przybyłej papugi. Ponadto, nimf nie oswaja się trzymając je razem, tylko właśnie odwrotnie - w izolacji. Jeśli połączymy ze sobą dwie oswojone nimfy, to ich kontakty z ludźmi szybko ulegną rozluźnieniu, bo papugi będą bardziej zainteresowane sobą niż opiekunami. Zaś wiara, że obserwacja przez “dzikusa” kontaktów oswojonego ptaka z ludźmi, pozwoli mu stać się wobec nich bardziej ufnym, jest pozbawiona podstaw.
Witam.Obejrzałem Pana film na youtubie o tych ptakach spodobała mi się ich energia i zaufanie którym Pana obdarzały :) i to że w tandemie nadal są przyjacielskie, ale do rzeczy.Mieszkam w bloku trzy pokoje. Mam troje dzieci 9, 6, i 2,5 roku.W okresie letnim pracuje do pożną ,żona obecnie jest w domu z najmłodszym dzieckiem ,ale wiadomo z czasem wróci do pracy stąd myślę o parze.W zimę z kolei więcej czasu spędzam w domu czasami całe dnie. W każdym razie w przyszłości zawsze ktoś w domu będzie.Zastanawiam się nad tym czy moje najmłodsze dziecko nie jest jeszcze za młode byśmy mieli ptaki w domu i czy nie poczekać z zakupem do następnej zimy kiedy mam więcej wolnego by poświecić ptakom czas.Nie wiem też czy nie będą to ptaki za trudne dla mnie w hodowli nigdy wcześniej papug nie miałem
OdpowiedzUsuńBarwinki świetnie nadają się na ptaki do towarzystwa, nawet dla osób, które nie mają doświadczenia. Sprawdzają się jako pupile dla dzieci. Na pytanie czy najmłodszy syn jest już w odpowiednim wieku by zająć się papugą, musi Pan sam sobie odpowiedzieć. Ja tego nie jestem w stanie ocenić.
UsuńDzień dobry,
OdpowiedzUsuńJak wygląda sprawa załatwiania się barwinki? Przez lata miałam papużkę falistą, bardzo oswojoną, żyjącą praktycznie cały dzień poza klatką. Jej odchody były na tyle małe, bezwonne i zwarte, że utrzymanie względnego porządku nie graniczyło z cudem. Jak wygląda sprawa niewątpliwie większej i pewnie nieco bardziej aktywnej barwinki? Pozdrawiam
W złożeniu blog ten ma zajmować się sprawami behawioralnymi papug, a nie wydalanymi przez nie produktami przemiany materii. Ale, zakładając, że waga barwinki jest ok. 3-4 razy większa niż papużki falistej, a ilość spożywanego pokarmu pozostaje w podobnych proporcjach, jej odchody będą również tyleż razy przewyższały ilościowo te wydalane przez papużkę falistą. Ponadto, ze względu na nieco odmienny skład pokarmu barwinek (większa ilość owoców), ich odchody są nieco bardziej wodniste.
UsuńPytanie rzeczywiście nie na tego bloga, dlatego tym bardziej dziękuję za odpowiedź. Nie mogłam znaleźć żadnej informacji na ten temat.
UsuńOd dwóch tygodni mam barwinkę czrnogłową samiczkę, Mela ma na imię.Jest kochana przez wszystkich, lubi dawać buzi i zasypiać u mnie przy szyi.Nie przeszkadza mi, że codziennie odkurzam, że sprzątam na dywanie jej odchody, czasami załatwi się na bluzkę. Wiedziałam wcześniej o tym, ale to mi nie przeszkadzało. Jak zobaczyłam film o barwince zakochałam się w niej.Mąż jest zazdrosny o nią, bo jak jesteśmy razem to Mela siedzi tylko na moim ramieniu, więc żeby mąż się pobawił z nią, ja wychodzę z pokoju. W moim życiu zawsze były psy w domu.
OdpowiedzUsuńWitam mam pytanie w jakim wieku najlepiej zeby była Barwinka,znalazłam blisko mojego miejca zamieszkania tylko obawiam sie ze to nieodpowiedni czas poniewaz to papuzka z 2015
OdpowiedzUsuńWykluta w 2015 r. barwinka może mieć albo ok. 3 albo ok. 15 miesięcy. Ponadto nic więcej o niej nie wiem, a ważne jest też jak została wykarmiona i wychowana. Trudno mi więc zająć jakiekolwiek stanowisko w tej sprawie.
UsuńWitam,
OdpowiedzUsuńczy mógłby Pan wymienić zalety i wady barwinki?
Pozdrawiam i z góry dziękuje za odpowiedź
Ostatnie zadanie napisania podobnej charakterystyki otrzymałem jeszcze w liceum i jeśli dobrze pamiętam dotyczyło Kmicica ;-) W przypadku papug, miałbym jednak problem z określeniem, które ich cechy są wadami, a które zaletami, ponieważ zależy to od tego, do jakich celów zamierzamy je wykorzystać. Niektóre cechy przydatne lub nieistotne w hodowli mogą stanowić przeszkodę, by przeznaczyć danego ptaka na domowego pupila lub odwrotnie. Generalne cechy barwinek przedstawiłem w tym artykule i w filmach w “Papuziej Telewizji”( "Barwinki - niedoceniane papugi"
Usuńhttps://www.youtube.com/watch?v=mEOuF0bQnjo&index=18&list=PLz7YlfADJZypKIMdQVrGtWzNTJQgHHezY i "Wybór papugi - jedna czy więcej" https://www.youtube.com/watch?v=5XZsTRtIJBw )
Ale to, jakie cechy będzie miał konkretny osobnik, jest zdeterminowane nie tylko gatunkiem, do którego należy, ale również odpowiednim postępowaniem z nim, zwłaszcza w pierwszych miesiącach życia. Dlatego tak ogromne znaczenie ma wybór źródła, z którego pochodzi papuga. Niektórych popełnionych, np. przy ręcznym wykarmianiu, błędów nie da się już później naprawić.
Drodzy Czytelnicy,
OdpowiedzUsuńrozpoczynając przed kilkoma laty pisanie tego bloga, nie przypuszczałem, że prezentowana tematyka spotka się z tak ciepłym przyjęciem i zyskam aż tak liczne grono czytelników. Zainteresowanie moimi tekstami przełożyło się na rosnącą lawinowo ilość zapytań i próśb o porady. Niestety, doba ma tylko 24 godziny i zaczyna mi już brakować czasu na życie i obowiązki zawodowe. Dlatego, z żalem, zmuszony jestem wstrzymać dalsze komentarze. Wybaczcie, proszę, i szukajcie odpowiedzi na nurtujące Was problemy w opublikowanych artykułach i wśród udzielonych już przeze mnie odpowiedzi. Zapraszam też wszystkich serdecznie na filmy poradnikowe na PAPUZIEJ TELEWIZJI http://youtube.com/c/papuziatelewizja