Zakaz rozmnażania papug – cz.3 - Czy pojedynczo trzymane papugi mają instynkt przedłużenia gatunku?

Film w Papuziej Telewizji „Po co nam hodowla papug i czy powinniśmy je rozmnażać?” wywołał polemikę przytoczoną przeze mnie w części 1 i części 2 artykułów o zakazie rozmnażania. Jest to film o hodowli, ale nie sposób nie odnieść się również do zamieszczonych pod nim komentarzy o szkodliwości trzymania pojedynczych papug. Mają one zredukować u ich autorów dysonans, o którym pisałem w części 2, pomiędzy nakazem trzymania papug w parach przy jednoczesnym zakazie ich rozmnażania, poprzez dodanie nowego elementu poznawczego:

Zakaz rozmnażania papug – cz.2 - „Mniejsze zło dobrostanowe”

W moim niedawnym filmie o trendach, modach, etyce, roli i znaczeniu hodowli„Po co nam hodowla papug i czy powinniśmy je rozmnażać?”, nie sposób było nie wymienić trendów w polskiej hodowli, a może raczej etyki propagowanej przez polskich obrońców papug. Uważają oni, że papug jest za dużo i dlatego nie powinniśmy ich rozmnażać, oraz że za ich rozmnażanie nie powinni brać się amatorzy, a jedynie profesjonaliści. I zetknąłem się z taką oto opinią widza Papuziej Telewizji: „Wybieramy mniejsze zło dobrostanowe - a najmniejszym złem jest trzymanie stadnych zwierząt w parach i nie rozmnażanie ich.” 

Zakaz rozmnażania papug - cz.1 – „Rozmnażanie to bezdomność i krzywda papug”

 

Jeden z widzów Papuziej Telewizji tak napisał pod filmem „Po co nam hodowla papug i czy powinniśmy je rozmnażać?”: „Propagujecie bezdomność i krzywdę. Co się stanie z tymi setkami papug wyprodukowanych przez właścicieli? Zwierzętami, które żyją dłużej niż psy i koty? Nie ma dla nich publicznych schronisk. Co wy sobie wyobrażacie?”