Z góry przepraszam wszystkich czytelników. Tekst jest niemiłosiernie długi. I jeśli podczas czytania go czyjeś telomery ulegną nadmiernemu skróceniu na skutek stresu, to jest to naprawdę niezamierzone. Ale jestem przekonany, że telomery Waszych papug interesują Was tak samo, jak Wasze własne i chcielibyście wiedzieć, jak to z nimi jest naprawdę. Może też fragment o odłowach będzie ciekawy dla tych, którzy nie znają tamtych czasów. Ale jeśli komuś uda się przebrnąć do końca, będzie mógł się przekonać, że Papuzia Telewizja nie neguje żadnych wyników badań naukowych, jak się nam to zarzuca po filmach "Potrzeba kontaktu czy obserwacji i źle pojmowany dobrostan papug" i "Stopień oswojenia a dobrostan papug, czyli jakich papug nie powinno się oswajać". Nie znaczy to jednak, że nie są fałszowane przez innych.
Telomery to osłonki chromosomów, które skracają się w
procesie starzenia. Ale mogą też skracać się nadmiernie pod wpływem
przewlekłego stresu i innych czynników zewnętrznych. W 2013 roku austriaccy naukowcy przeprowadzili badanie
na temat wpływu izolacji społecznej na długość telomerów u afrykańskich papug
żako, na które to badanie uwielbiają powoływać się w Polsce osoby walczące o
trzymanie papug w parach. Ale - świadomie lub nie - mylą założenia badawcze z wynikami przeprowadzonych doświadczeń.
NIEPRAWDĄ JEST, ŻE BADANIE TO WYKAZAŁO, IŻ U PAPUG TRZYMANYCH POJEDYNCZO, TELOMERY SKRACAJĄ SIĘ SZYBCIEJ NIŻ U PAPUG TRZYMANYCH W PARACH.
A GŁOSZENIE TEZY, ŻE 9-LETNIE PAPUGI TRZYMANE SAMOTNIE MAJĄ TAK KRÓTKIE TELOMERY, JAK PAPUGI W WIEKU 33 LAT TRZYMANE W PARACH, JEST BŁĘDEM LUB MANIPULACJĄ.